'Studebaker’ John Grimaldi (°1952) is een Amerikaanse Chicago bluesgitarist en mondharmonicaspeler. Zijn bijnaam dankt hij aan de nu al legendarische Studebaker Hawk, waarmee hij nog altijd rijdt. John stamt uit een muzikale familie. Zijn vader vond je vaak in Maxwell Street in Chicago. John leerde jong harmonica spelen en kreeg van Hound Dog Taylor het advies, om ook slide gitaar te spelen. In de jaren ‘70 formeerde John zijn band The Hawks. De naam The Hawks is ook een eerbetoon aan zijn vriend J.B. Hutto, wiens band ook The Hawks heette.

John debuteerde met The Hawks in 1979 met “Straight No Chaser’, daarna volgde “Rockin’ The Blues” (1985). “Nothin’ But Fun” uit 1988 is in Europe uitgebracht door het Belgische Double Trouble label. Ondertussen bracht John zijn zestiende studio album “Eternity’s Descent” uit. Hij nam het album op in Illinois samen met bassist Bob Halaj en drummer Earl “King of the Money Beat” Howell. Howell, vervoegt na tien jaar opnieuw John Studebaker & the Hawks. Alle dertien tracks, zijn originele John Grimaldi songs. De nummers zijn geïnspireerd door de blues, maar er zijn ook andere invloeden als van o.a. Peter Green, Mississippi Fred McDowell, Hound Dog Taylor, Jimmy Page en John Lennon te horen.

In Ospel was Studebaker John met als begeleidingsband Joe Fink (drums), Rick Kreher (gitaar, ex Muddy Waters) en Mike Scharf (bas) en kregen we op zaterdag vroeg in de namiddag reeds een dampende Chicago Blues set van jewelste! Even later hadden we een aangenaam en gemoedelijk gesprek met deze songwriter en muzikant die nog steeds een belangrijke factor in de hedendaagse blues is.

Foto © Manon Houtackers

meer foto © Manon Houtackers

recensie